h2000- part II
1 temmuz pazartesi gunune tekabul eden bu gunde cadirin icinde uyumanin ne kadar zor oldugunu anladik. zira saat 5.30da yatip, aksamustu konserlerin baslamasina kadar uyuyacagimiz geyiklerini yaparken saat 7 itibariyle uyanmis bulduk kendimizi. cadirin icinde, ozellikle de yaninizda kocaman bir insan evladi yatarken, uyumain gunesle de birlesince ne kadar zor oldugunu anlamis olduk. demo sahnesinin ogleden sonra acilacagini bildigimiz icin can sikintisiyla gecen bir 5-6 saatimiz oldu. davut'un yeri, benzinci ve agactaki parazit madde sayesinde bu saatleri de gecirdik, demo sahnesine yollandik. demo sahnesinin benim icin en akilda kalici olaylarindan biri olan falldown performansina popomuzu donme suretiyle tanik olduk. zaten cadirin yikilmasi olayi arkadaslarin rezil performansindan hemen sonra olmustur, o yuzden herkesin hatirlayacagi bir grup oldular ne yazik ki. demo cadiir yikilinca festivalin en onemli gruplarindan biri olan the climb'i beklemek uzre ana sahneye yollandik. the climb yine her zamanki inanilmaz performansini sergiledi ve az ama oz olan seyircisini mestetti. bi ara gokalp'in agladigini sandim ben, sanki cok duygulandi. ses tellerimi en cok etkileyen konser olarak festival tarihime gecti. the climb'dan sonraki gruplarda en onu diger meraklilara birakmak istedim, sahsen fazla bi bilgim yoktu kendileri hakkinda. sonradan ogrendiklerimize gore apollo440'nin dagilan elemanlarindan kurulmus olan maximum roach yorgun dusmus bedenizimi bile hareket ettirecek enerjiye sahipti, sahsen cok begendim. maximum roach'tan sonra da festivalin en merak edilen gruplarindan the notwist cikti sahneye. abartildiklari kadar iyi olup olmadiklarini anlamak icin buyuk bir ilgiyle dinledik kendilerini. ilk baslarda cok monoton geldilerse de sonradan onlara da bir sempati beslemeye basladik. o gunun diger iki performansi olan bulent ortacgil ve teoman konserlerini otopark alaninda bilimum oyun oynayarak, icerek ve psycho olarak gecirdik, festivalin en guzel outdoor gecesiydi.