ayin kaci oldugunu, hangi gunde oldugumuzu bilmiyorum pek. (tarih atma sistemi otomatik olan blogger'a cok sey borcluyum) takvime o gunu "gecmis" olarak isaretlemezsem tarihin gerisinde yasiyorum. remember tugce & picnic day confusion. -and also remember sammy jankins-
sabahlara kadar uyku girmiyor gozume. uyuyabilmek icin film izliyorum, kitap okuyorum, bilgisayar kullanip monitorun yaydigi isigin gozlerimi uyusturmasini bekliyorum ama hic biri ise yaramiyor. gozlerim -daha dogrusu goz kapaklarim- ayni yukle yuklu iki imknatis ucu gibi, yapismak bilmiyorlar birbirlerine. acik tutunca da aciyorlar, yaniyorlar. gunlerce hayvanlar gibi uyuyup onlari gun isindan uzak tutmamin ocunu aliyorlardir belki de. yataga uzanip oylece bilgisayarin yanip sonen isigni izlemek... isn't it special?