cok büyük ikilemler yasiyorum. birden bire yapmam gereken seyi bulmus gibi hissediyorum ama daha bir saat bile gecmeden sectigim sikkin hatali oldugunu düsünmeye basliyorum. aslinda siklarima söyle bir baktigimda "iki ucu boklu degnek" taniminin cuk diye oturdugunu görmekteyim. yine de secmek zorundayim er ya da gec. bir gün kararsizligi yenecek kadar büyüyecegim.

elektro manyetik patlamadan kacarken elektronik bir patlamaya maruz kalmis olmam da hayret verici. aylardir beklenen birseyin, hic de beklenmeyen bir anda hayatima giris yapmasi en önemli mottolarimdan birine olan güvenimi daha da arttirdi. on my own olup da insanlara mecbur olmamak kavrami da cok harikaymis. mecburiyet kalkinca aradaki bagin nedeni daha iyi anlasilir oluyormus. yine de kirik kasikla dondurma yenmiyor be canim.

sniff t-shirts, not glue.