bugün otobüste bir şey farkettim. artık otobüste müziği, sadece helikopter metal dinleyip uyuyor numarası yapan bunalım gençler ve dandik telefon kulaklıklarıyla ıpçık dıpçık sesleri salan şıkır şıkır kızlar dinlemiyor. amcasından liselisine, teyzesinden iş hayatına yeni atılmış gençlere herkesin kulağında bir kulaklık, ellerde parmak boy mp3 çalar. hele bir amca gördüm ki, gümüş rengi boyundan geçen kulaklıklardan takıyordu, saygıyla eğiliyorum önünde.

ben de fırlatsan insan yaralayabilecek boyutlardaki diskmenim ve artiz kulaklıklarımla kendimi bir şey sanıyordum, peeh.