blog kardeşliği açıldığından beri başımı kaşıyacak vakit bulamadım desem yeridir. dakika başı gelen kayıt başvuruları, insanlara tek tek gönderilen "hoşgeldiniz" mailleri, yazılan bilgi dolu bloglar, sabah gazetesi'ndeki yazı derken herşeyi unuttum.

doğumgünü, tek bir fire dışında istenen kadroyla ideal bir biçimde peyote'de başlayıp nps'de sona erdi. gelen herkesi kucaklıyorum, eve elimde bin tane torbayla dönme şaşkınlığı yaşattıkları için teşekkür ediyorum. 7 haziranı evdeki kutu çılgınlığının başlangıcı olarak görmeye başladım.

ülker'in yeni ürünü olanroko'nun reklamında kullandığı logomtrak şey de bana sürekli bildirgeç'i anımsatıyor. televizyon başından kalkıp koşarak bilgisayar başına geçirttiriyor beni. hedefini bulamayan reklam olarak seçiyorum kendisini.

ne demişler, "savaş karşıtlarını destekleyebilirim. ama bu anti-militarizm taraftarı olduğumu göstermez."