blog kardeşliği açıldığından beri başımı kaşıyacak vakit bulamadım desem yeridir. dakika başı gelen kayıt başvuruları, insanlara tek tek gönderilen "hoşgeldiniz" mailleri, yazılan bilgi dolu bloglar, sabah gazetesi'ndeki yazı derken herşeyi unuttum.

doğumgünü, tek bir fire dışında istenen kadroyla ideal bir biçimde peyote'de başlayıp nps'de sona erdi. gelen herkesi kucaklıyorum, eve elimde bin tane torbayla dönme şaşkınlığı yaşattıkları için teşekkür ediyorum. 7 haziranı evdeki kutu çılgınlığının başlangıcı olarak görmeye başladım.

ülker'in yeni ürünü olanroko'nun reklamında kullandığı logomtrak şey de bana sürekli bildirgeç'i anımsatıyor. televizyon başından kalkıp koşarak bilgisayar başına geçirttiriyor beni. hedefini bulamayan reklam olarak seçiyorum kendisini.

ne demişler, "savaş karşıtlarını destekleyebilirim. ama bu anti-militarizm taraftarı olduğumu göstermez."

doğumgünümü anlamlı bir şiir, şarkı sözü vs. ile duyurmak, yaşlanma/büyüme ile ilgili bir kaç havalı söz söyleyip destanlar yazmak isterdim ama olmadı. onun yerine gidip annemi kutlayacağım, yarın akşam şeref konuğum olarak peyote'de bulunmasını isteyeceğim, sevgili arkadaşlarımla mutlu ve şaşkın olacağım. belirtmeden geçemedim, bir kısım arkadaşlar için yoklama listemiz mevcut, söylemedi demeyin.

cok tebrik etmek isterseniz diye.

istanbul narkotik polisi'nden kemalettin tuğcu'yu aratmayan harika bir narkotik çizgi öykü. sonuna kadar okuyun, pişman kalmayacaksınız.

teamsleep sonunda albüm çıkartmayı başarmış (ben anca farkettim gerçi, neredeyse bir ay olmuş.), turneye bile çıkmış. keşke kulaklarından yakalayıp buraya da getirselermiş, hazır haziranda yakınlardayken çocuklar. dünya gözüyle bir chino görürdü ülkemiz.