vücutta darp izleri varken hayat zor olurmuş demişlerdi de, inanmamıştım.

"did i dream this belief?
or did i believe this dream?
now i will find relief
i grieve."

amacım sevgili bugün gazetesi ve usa today arasındaki "esinlenme" hakkında birkaç şey yazmaktı ancak kürdistan blog birliğini görünce unutuverdim.

toplantı geribildirimleri yazanlar arasında en tembel olmak için bekliyordum günlerdir, yeterince beklediğimi hatırlattılar. zaten benim söyleyeceğim fazla bir şey de yoktu. geç kaldım, çok konuştum, çok utandım, çok içtim, çok eğlendim. madalya bile taktım. hele tanıştığım 3-5 tane insan var ki, ayrı ayrı hepsini öpüyorum gözlerinden, ne de olsa ben büyükleriymişim.

toplantıları ısrarla kaçıran bir kaç kişi kaldı. onlara da ilerleyen günlerde madalyalarını teslim edeceğim.

kitkat'ın üzerinde "the secret of relaxation, just snap these fingers." yazıyormuş. kendimi bir sonraki gizli görevi için üslerinden mesaj almış ajan gibi hissediyorum.