hayirlisiyla bir ilk günü daha geride biraktik. toplam bayram ziyareti süremiz 3 saat, yolda gecirdigimiz süre ise 4,5 saate tekabül etmekte. hasilat derseniz, trende satilan pilli bir radyo ve bir kac kagit parcasi. gerci annemin yine bayramin aslan parcasi olup beni hediyeye bogmasini hasilata katmiyorum, o tamamen duygusal bisey. yolda gördügüm onlarca ambulans, her sakalli biyiklidan süphelenme, durdurulan minibüslere atilan korkulu bakislar, uzun binalarin gölgesi, calmayan telefon.

nerde o eski bayramlar?

ps: dogumgününde hep babasinin kutlandigi bir cocuga sahip olmak zor ismis.