en son bu kadar basim agridiginda ve döndügünde lise3'te biyoloji dersindeydim, cok iyi hatirliyorum. dersin ortasinda kafami siraya vurmak suretiyle bayilmis, biyoloji hocasiyla müdür yardimcisina korku salmistim. simdi korku salabilecegim birinin olmamasi cok aci.

en son birine bu kadar güvendigimde, aklimin almadigi isler yapmisti, hic bir sekilde unutamiyorum. insanlara süpheyle yaklasip, ardarda sürüyle soru sorup acik arama özelligini o kazandirmisti bana. kendisini görmeyeli yillar olmus olsa da ve hatta onu nefretle ansam da, bu ögretisi icin tesekkür etmem lazim ona.

bir sürü zamanimi harcayip birseyler yaptigim kisi güvenimi sarsacak seyler yapmiyordur, yapmayi düsünmüyordur umarim, son zamanlardaki en büyük iki dilegimden biri bu.