angels in america'nin bende yaratttigi hayalkirikligindan bahsetmektense, diziyle ilgili daha ilginc birsey beyan etmek istiyorum. ben dizinin ilk bölümünün son 10 dakikasina kadar al pacino'nun neden ortaya cikmadigini düsünüyordum ve dayanamayip bunu yüksek sesle söyledigimde bir saattir izledigim sahnelerin yarisinda kendisinin bulundugunu ifade edip dalga gecmisti bir kisim arkadas. bir hafta boyunca annemin beynini yedikten sonra o da tekrarlarini izlemeye karar verdi. dizinin bitmesine yakin yanina gidip (diziyi izleyenler icin not: bu diyalog, al pacino'nun doktorla teshis mevzusu hakkinda tartistigi sahne sirasinda gerceklesti) "nasil gidiyor?" sorusunu sordum. verdigi cevap harikaydi;

"ee ne bicim bas rol oyuncusu bunlar? dizi bitti nerdeyse, ne al pacino cikti, ne meryl streep."

annemi cok seviyorum, cidden.