bahar geldi diye sevinirken hevesim kursagimda kaldi. günese alerjisi olan biri olarak sicak havalarin gelmesini istemem de ayri bir saskinlik olsa gerek. bir de blogger'a küskünlügüm gecti, megerse beni de "kanka"dan sayiyormus, canim.

kendisinden "37" diye bahsetmeyi sevdigimiz bir evin sakinlerinin bünyeme soktugu download cilginligi sayesinde hayatimda dinlemeyecegim bir sürü albüme kavustum. "odami, cok afedersiniz, bok götürse dahi bilgisayarim düzenli olmalidir." prensibinden yola cikarak yüzlerce mp3'ü nasil etsem de düzenlesem diye düsünürken, teknolojinin lütfu olan pek sevgili tag&rename hayatimi kurtardi. 180 adet (ve hala artiyor bu sayi, yeter!) albümü iki gün boyunca idtag'inden tut klasör adina düzenlemek oldukca yorucuymus megerse. kütüphanecilik ve arsivcilik bölümleri bu yüzden varmis demek ki üniversitelerde, ögrenmis oldum.

simdi tek düsündügüm, acaba her albümü düzenlemeden önce ellerimi yikasam, günde kac buffy izlemis kadar olurum?

"and if you don't believe i think you should
you make me so proud,
still you love to think you have always been this way,
but you're all wrong!

well I'd love to think you will someday feel the same..."

blogger cok üzdün beni, konusmuyorum artik seninle.
hem de su 23 nisan gününde yapilacak is miydi bu ha sorarim sana?

"don't you know that all my heroes died."

mevlevi gününüz kutlu olsuoaeaoopp...